เรื่อง...ชีวิตของฉัน

เรื่อง...ชีวิตของฉัน

          คนทุกคนต่างมีโชคชะตาความเป็นอยู่ที่แตกต่างกัน ย่อมเกิดมาเพื่อแสวงหาความสุขสบาย ดิฉันเองก็เป็นอีกคนที่เกิดมาไม่สามารถเลือกเกิดหรือฝืนโชคชะตาที่ถูกกำหนดไว้ เพราะความฝันกับความจริงมักสวนทางกันโดยสิ้นเชิง

          ดิฉันชื่อ อัสมะห์ เปาะแซยือไร ชื่อเล่น วาลิสมี เกิดวันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ปัจจุบันอาศัยอยู่บ้านเลขที่ 132/2 หมู่ 2 ตำบลรือเสาะออก อำเภอรือเสาะ จังหวัดนราธิวาส  มีพี่น้อง 2 คน ดิฉันเป็นคนที่ 2 นิสัยส่วนตัวเป็นคนเรียบร้อย ค่อนข้างเงียบ ไม่ค่อยพูดมาก เป็นคนนิ่งๆ ไม่พูดกับคนที่ไม่รู้จัก หรือคนที่ไม่ค่อยสนิทกัน จนบางครั้งคนมองว่าเป็นคนหยิ่ง แต่ในทางกลับกัน ถ้าได้อยู่กับคนที่สนิท จะเปลี่ยนเป็นคนละคนจากที่เรียบร้อย กลายเป็นคนพูดมาก บ้าๆ บอๆ ตามประสา แต่ลึกๆ เป็นคนขี้สงสารเจ้าน้ำตาแบบสุดๆ ครอบครัวของดิฉันเป็นครอบครัวขนาดเล็ก ฐานะทางครอบครัวปานกลาง ไม่ได้สุขสบายอย่างใครๆ จนบางครั้งรู้สึกท้อ น้อยใจในโชคชะตา แต่คิดเสมอว่าสักวันฉันจะสามารถดูแลครอบครัวให้สุขสบายได้ ความใฝ่ฝันสูงสุดของดิฉันคือการเรียนต่อสูงๆ หางานทำเพื่อเลี้ยงดูท่านทั้งสองให้สุขสบาย ดิฉันตั้งใจและฝันอยากเป็นครู แต่เหมือนโชคชะตาจะกลั้นแกล้ง ทางครอบครัวต้องการให้ดิฉันเรียนพยาบาล ซึ่งขัดกับความฝันของตนเอง ณ เวลานั้นดิฉันไม่รู้จะปรึกษาใคร ไม่อยากขัดใจท่านทั้งสอง แต่ก้ออยากทำตามความฝันของตนเองให้เป็นจริง ดิฉันตัดสินใจลงสอบสายครู โดยบอกทางครอบครัวว่าสอบพยาบาลไม่ติด แต่ดิฉันสอบติดสายครู ดูเหมือนทางครอบครัวครัวจะไม่พอใจเป็นอย่างมาก ดิฉันตัดสินใจพูดกับแม่แบบตรงๆ ว่าแม้จะไม่ได้ดั่งใจแม่อย่างที่แม่ต้องการ แต่แม่เชื่อหนูนะ หนูจะตั้งใจ หนูจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง และหนูจะเป็นคนเลี้ยงดูแม่ด้วยวิชาอาชีพครูให้แม่ได้สุขสบาย โชคชะตาเข้าข้างดิฉันแม่ยิ้ม แสดงความยินกับดิฉันในครั้งนี้ และไม่บังคับในการตัดสินใจของดิฉัน ท่านพร้อมที่จะรอดูความสำเร็จของดิฉันด้วยความเต็มใจ

          ชีวิตคนเราก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบที่สวยหรู ต้องพบเจออุปสรรคนับพัน ต่างคน ต่างดิ้นรนไขว่คว้าสิ่งที่คาดหวัง บางครั้งสมหวัง บางครั้งไม่ได้ดั่งใจปรารถนา ขอให้เราอดทน เข้มแข็ง ยิ้มสู้กับความเป็นจริง สักวันความใฝ่ฝันของเราจะเป็นจริง รอยยิ้มและกำลังใจของคนที่เรารัก จะเป็นแรงผลักดันสู่ความสำเร็จในที่สุด