เรื่อง...ชีวิตของฉัน
คนทุกคนต่างมีโชคชะตาความเป็นอยู่ที่แตกต่างกัน
ย่อมเกิดมาเพื่อแสวงหาความสุขสบาย ดิฉันเองก็เป็นอีกคนที่เกิดมาไม่สามารถเลือกเกิดหรือฝืนโชคชะตาที่ถูกกำหนดไว้
เพราะความฝันกับความจริงมักสวนทางกันโดยสิ้นเชิง
ดิฉันชื่อ อัสมะห์ เปาะแซยือไร ชื่อเล่น วาลิสมี เกิดวันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ปัจจุบันอาศัยอยู่บ้านเลขที่ 132/2 หมู่ 2 ตำบลรือเสาะออก อำเภอรือเสาะ
จังหวัดนราธิวาส มีพี่น้อง 2 คน ดิฉันเป็นคนที่ 2 นิสัยส่วนตัวเป็นคนเรียบร้อย
ค่อนข้างเงียบ ไม่ค่อยพูดมาก เป็นคนนิ่งๆ ไม่พูดกับคนที่ไม่รู้จัก
หรือคนที่ไม่ค่อยสนิทกัน จนบางครั้งคนมองว่าเป็นคนหยิ่ง แต่ในทางกลับกัน
ถ้าได้อยู่กับคนที่สนิท จะเปลี่ยนเป็นคนละคนจากที่เรียบร้อย กลายเป็นคนพูดมาก บ้าๆ
บอๆ ตามประสา แต่ลึกๆ เป็นคนขี้สงสารเจ้าน้ำตาแบบสุดๆ
ครอบครัวของดิฉันเป็นครอบครัวขนาดเล็ก ฐานะทางครอบครัวปานกลาง
ไม่ได้สุขสบายอย่างใครๆ จนบางครั้งรู้สึกท้อ น้อยใจในโชคชะตา
แต่คิดเสมอว่าสักวันฉันจะสามารถดูแลครอบครัวให้สุขสบายได้
ความใฝ่ฝันสูงสุดของดิฉันคือการเรียนต่อสูงๆ
หางานทำเพื่อเลี้ยงดูท่านทั้งสองให้สุขสบาย ดิฉันตั้งใจและฝันอยากเป็นครู
แต่เหมือนโชคชะตาจะกลั้นแกล้ง ทางครอบครัวต้องการให้ดิฉันเรียนพยาบาล
ซึ่งขัดกับความฝันของตนเอง ณ เวลานั้นดิฉันไม่รู้จะปรึกษาใคร ไม่อยากขัดใจท่านทั้งสอง
แต่ก้ออยากทำตามความฝันของตนเองให้เป็นจริง ดิฉันตัดสินใจลงสอบสายครู
โดยบอกทางครอบครัวว่าสอบพยาบาลไม่ติด แต่ดิฉันสอบติดสายครู
ดูเหมือนทางครอบครัวครัวจะไม่พอใจเป็นอย่างมาก ดิฉันตัดสินใจพูดกับแม่แบบตรงๆ
ว่าแม้จะไม่ได้ดั่งใจแม่อย่างที่แม่ต้องการ แต่แม่เชื่อหนูนะ หนูจะตั้งใจ
หนูจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง
และหนูจะเป็นคนเลี้ยงดูแม่ด้วยวิชาอาชีพครูให้แม่ได้สุขสบาย
โชคชะตาเข้าข้างดิฉันแม่ยิ้ม แสดงความยินกับดิฉันในครั้งนี้
และไม่บังคับในการตัดสินใจของดิฉัน
ท่านพร้อมที่จะรอดูความสำเร็จของดิฉันด้วยความเต็มใจ
ชีวิตคนเราก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบที่สวยหรู ต้องพบเจออุปสรรคนับพัน
ต่างคน ต่างดิ้นรนไขว่คว้าสิ่งที่คาดหวัง บางครั้งสมหวัง
บางครั้งไม่ได้ดั่งใจปรารถนา ขอให้เราอดทน เข้มแข็ง ยิ้มสู้กับความเป็นจริง
สักวันความใฝ่ฝันของเราจะเป็นจริง รอยยิ้มและกำลังใจของคนที่เรารัก
จะเป็นแรงผลักดันสู่ความสำเร็จในที่สุด
